Doordat humus een verzameling van verschillende organische stoffen is wordt ook wel de verzamelnaam humussubstanties gebruikt. Humus is een natuurlijke stof en komt voor in zowel de bodem (modder/turf, bruine kool, sedimenten) als in het water.
Ieder mens krijgt humus- en fulvinezuur binnen via het voedsel. Daarmee worden voedingsstoffen beter opgenomen door het lichaam. Maar door het gebruik van kunstmest, bestrijdingsmiddelen en het intensieve gebruik van landbouwgronden daalt de hoeveelheid natuurlijke humus- en fulvinezuur in ons voedsel.
Humussubstanties
Humus is de bovenste laag van de bodem en is erg vruchtbaar. Het lijkt op compost, maar is verder verteerd. Doordat humus een verzameling is van verschillende organische stoffen wordt ook wel gesproken over humussubstanties. De vorming van een humuslaag is een langzaam proces. Een humuslaag kan wel duizenden jaar oud zijn. Een vuistregel over de kwaliteit is: hoe ouder, hoe beter.
Humussubstanties kunnen verdeeld worden in drie verschillende componenten, gebaseerd op hun oplosbaarheid;
- Humus(zuur): het component van humus dat niet oplosbaar is in water met een zeer lage pH-waarde, maar wordt oplosbaar als de pH stijgt. Door een uniek proces hebben wij de humuszuur wel oplosbaar weten te maken.
- Fulvinezuur: het component van humus dat oplosbaar is bij elke pH-waarde.
- Humin: het component van humus dat onoplosbaar is in water bij elke pH-waarde.
De precieze structuur en eigenschappen van humussubstanties zijn erg afhankelijk van de bron waaruit het geïsoleerd is en de methode die hierbij gebruikt wordt.